Eco luminaries™ - Συνέντευξη: Στέφανος Σταμέλλος

Δεν μπορεί να σπαταλιούνται παραγωγική γη και οι κορυφές των βουνών μας για να πουλάνε κάποιοι ενέργεια από ΑΠΕ στη Γερμανία και στην Αυστρία... Όσον αφορά την Οίτη, θα είναι τεράστιο έγκλημα αν προχωρήσουν τα σχέδια για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο βουνό των λουλουδιών...

Ομιλία στο Δήμο ΛαμίαςΟμιλία στο Δήμο Λαμίας

English Version Also Available

Ο Στέφανος Σταμέλλος ζει στη Λαμία με καταγωγή από τα Άγραφα και συγκεκριμένα τα Πετράλωνα Ευρυτανίας. Είναι πτυχιούχος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στον ΟΤΕ. Λάτρης των βουνών και της ορειβασίας, έχει ανέβει σε πολλές κορυφές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, ενώ είναι και αθλητής δρομέας μεγάλων αποστάσεων και ιδιαίτερα του ορεινού τρεξίματος. Τις τελευταίες 4 δεκαετίες είχε και έχει έντονη πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα σε τοπικούς και πανελλαδικούς φορείς και Κινήσεις Πολιτών στο χώρο της πολιτικής και κινηματικής οικολογίας και της αυτοδιοίκησης και έχει διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος.  Πολυγραφότατος, κείμενα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα ΜΜΕ, ενώ παράλληλα ασχολείται με το βιβλίο - έχει εκδώσει πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Σ.Ι.ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ : «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας» (2018), το αυτοδιοικητικό «Λαμία 1991-2018 προτάσεις – παρεμβάσεις. Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου» (2019), το  «Στο δρόμο για την Πυθία: Άγραφα – Καρπενήσι – Δελφοί, το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4» (2019), το «Σημειώσεις Λευκώματος 2019 – 2020, οι πικέτες του Διογένη» (2021) και την ποιητική συλλογή «Στη σκιά της παπαρούνας» (2022). Δημιουργός και διαχειριστής του ιστότοπου http://www.e-ecology.gr, από τους πρώτους του είδους στην Ελλάδα, όπου δημοσιεύει κείμενα και άρθρα σχετικά με την οικολογία, το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής και την ορειβασία. Διαχειρίζεται επίσης και άλλες ιστοσελίδες, που αναλύουν τα οικολογικά και περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής της Φθιώτιδας και όχι μόνο.

 

Αντώνης Πετρόπουλος - Ecoclub.com: Έχετε το χάρισμα να γράφετε και ωραία και πολλά, από πολιτικές παρεμβάσεις και τεκμηριωμένες προτάσεις μέχρι ιστορικά και λαογραφικά άρθρα, ενώ τα τελευταία χρόνια συγγράφετε και βιβλία, ήδη πέντε. Τι είναι αυτό που σας ωθεί περισσότερο να γράφετε; Να ενδιαφερθούν οι αδιάφοροι, να κατανοήσουν οι ενδιαφερόμενοι ή και κάποια προσωπική, εσωτερική αναζήτηση; Συγκεκριμένα, τι σας ώθησε να συγγράψετε το πρώτο σας βιβλίο «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό, ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας»; 

Στέφανος Σταμέλλος: Ειλικρινά θέλω να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία στο περιοδικό σας. Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα. Η αλήθεια είναι ότι θεωρώ τον εαυτό μου ενεργό πολίτη∙ κι αυτό με «σπρώχνει» διαρκώς στο να εκφράζω τις απόψεις μου και τις σκέψεις μου δημόσια και με κάθε τρόπο. Ειδικά σήμερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που έχουν αντικαταστήσει τις πικέτες του Διογένη στην αρχαία Αθήνα, βοηθάνε τα μέγιστα. Λίγο οι αγωνίες, λίγο οι ανησυχίες, λίγο οι εσωτερικές ανάγκες και η καθημερινότητα που βιώνουμε, με κάνουν πολλές φορές «να βγαίνω στα κεραμίδια» με κείμενα, καταγγελίες και προτάσεις. 

Το πρώτο βιβλίο ...προέκυψε, όπως λέμε. Δεν είχα σκεφθεί ποτέ στο παρελθόν ότι θα μπορούσα να γράψω και να εκδώσω βιβλίο. Το θεωρούσα ένα βουνό. Κάνοντας όμως αυτό το Οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας, αυτά του 1832, άρχισα να γράφω και να αναρτώ τις εμπειρίες μου, μαζί με τα ιστορικά και τα άλλα στοιχεία, στο Facebook. Τότε ήταν που κάποιοι φίλοι, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μου πρότειναν να τα κωδικοποιήσω όλα αυτά σε βιβλίο. Κι έτσι προέκυψε. Το ίδιο το βιβλίο, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι μια περιγραφή με αφηγηματικό τρόπο ενός οδοιπορικού 11 ημερών από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό στα πρώτα σύνορα του σύγχρονου ελληνικού κράτους, στα χνάρια του προ-προπάππου μου, του ΣταμελοΓιώργη του ληστή! Περιλαμβάνει στοιχεία ιστορικά κατά κύριο λόγο, αλλά και πολιτιστικά, λαογραφικά, ορειβατικά – πεζοπορικά, φυσιολατρικά και πολλά πολλά προσωπικά συναισθήματα. Στοιχεία που αντλήθηκαν από τα πρακτικά Συνεδρίων, όπως της Φιλάρχαιου Εταιρείας Αλμυρού και το Συνέδριο της Φθιωτικής Ιστορίας, αλλά κυρίως από το διαδίκτυο, προσωπικές μαρτυρίες, αλλά και στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια του οδοιπορικού σε «ζωντανή σύνδεση» με τα τότε σύνορα, και προσωπικές εμπειρίες. Το βιβλίο αναφέρεται σε μια όχι και τόσο φωτισμένη περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, αυτή των πενήντα χρόνων 1832 – 1881, γκρίζα ιστορική περίοδο, όπως μου αρέσει να την ονομάζω, με τον ιδιαίτερο ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων, κάτι ανάλογο μ’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα και συνέβησαν στα 200 αυτά χρόνια από την απελευθέρωση.